Moje przeznaczenie
muz. własna Przeznaczenie stanie w drzwiach
i znów wezmę płaszcz
tam mój świat z tysiącem spraw
Każdy w życiu rolę ma
a kim jestem ja?
Być głosem z cienia
jak szept sumienia
to moje przeznaczenie.
Chowam twarz
zakładam szaty z drobnych słów
Pobielony dom bez ścian
wciąż w pamięci trwa
Czas bez dat
chwyta za nogi i spowalnia krok
Dokąd idę ja? Liczę dni
do szmeru kroków twych u drzwi
Kot podstawia grzbiet
on wie czekać znaczy trwać
Jutro znów założę uśmiech
w lustrze widząc twarz
Dokąd idę ja? Dzień za dniem
przenika mnie i znika w snach
Z kłębka chwytam myśl
to nić do zaszycia ran
Ciepły deszcz
spływa po twarzy zamiast cichych łez
Dokąd idę ja? Wokół mnie
ocean dźwięków ciągle trwa.
Czerpię pełną garść
co noc to dodaje sił
Kreski dwie
dopełnią obraz tkany z gęstych nut
Dokąd idę ja? |  | List muz. własna Czekam aż przyjdzie noc
świat śpi, bez nut, bez braw
iskrą spod brwi zapalę stos
złych dni, złych spraw
Napiszę list, a łza
spadnie jak perła
tam gdzie ręki ślad
ot, taki ślad, że trwam.
Jak wybrać z dżungli słów
te dwa, co dziś chcę dać
w kopercie zniknie myśl
jak ćma za dnia Wysyłam dobry znak
gdzieś jest, jak puch, jak kurz
Czasem i drobiazg zaszkli wzrok
jak mak wśród zbóż |
| Dzięki że jesteś muz.M.Drożdżowski Dwie krople łez, czułość warg, róży cierń
W symfonii słów nowy krzyk, wstał dzień!
Zawirował w walcu świat
Porwał listę smutnych dat
Kolorowe splątał sny
Odkąd jesteś ty
Dwa smutki mniej, szepty serc, bukiet róż
Z boskiej woli sfrunął anioł stróż
Cicho siadł, złożył skrzydła niczym ptak
Zwiewnym gestem tajemniczy dał znak
Na wyżyny wbiegnie myśl i uderzy w niebios dzwon
potem spadnie kołysanką – wiem, to on. Dwa pierwsze słowa, pierwszy śmiech, pierwszy krok
Nocne zmartwienia, jasność dnia, to już rok?
Zanurzamy się w twój świat
Bez zegarków i bez dat
Śnimy kolorowe sny
Tak jak ty.
Dwie małe dłonie, szczęścia łyk, uczuć most
Pluszowe koty, album zdjęć, marzeń stos
Zanurzamy się w twój świat
Bez zegarków i bez dat
Śnimy kolorowe sny
Tak jak ty. | | Tylko bądź muz.M.Drożdżowski Znowu mam więcej lat
i ciasny świat
milion kłamstw
a tylko kilka prawd
Jakiś nieważny gest
i słona łza
sztuczny śmiech
to przecież zwykła gra
Gdzieś został dom,
dziecięcy kąt
bajek zżółkły tom
Klamka do drzwi,
patyną dni
przykryta śpi
Jak znaleźć miłość i cofnąć czas
przynieść ci nocą kosz pełen gwiazd
chcę się zanurzyć w ciepło twych rąk
tylko bądź
Sięgnąłem z kieszeni dna
drugie ja
spójrz choć raz
mam już inną twarz
Wołam bez słów
na morzu głów
do moich snów
Idę przez świat
szukając dat
na których jesteś ty
|
| Spójrz na świat muz.M.Drożdżowski Pewien malarz szukał w niebie chmur
by na płótnie zaczarować świat
kreską farby przerwać zmowy mur
budowany od lat.
W kroplach deszczu znalazł marzeń kres
pędzel wrzucił w kieszeń pełną dziur
wróci kiedy niebu braknie łez
żeby burzyć mur.
Spójrz na świat – jaki piękny
pełen barw – jaki piękny
wiśni w sadzie pełen koszyk zbierz
dostrzeż dziecka wyciągniętą dłoń
bosą stopą promień słońca zmierz
szczęście swoje goń
Pewien muzyk szukał dźwięcznych plam
w pięciolinii ramach zamknął treść
hymn co kluczem jest do serca bram
poszedł ludziom nieść
Gdy poetę dopadł twórczy zmierzch
znalazł drogę do tysięcy głów
złożył skrawki życia niczym wiersz
poczuł siłę słów
Spójrz na świat... | | W starym ogrodziemuz. własna Czy pamiętasz jeszcze tę bajkę
O ogrodzie dzikim i ciemnym
Co miał furtkę zawsze zamkniętą
Otwieraną zaklęciem tajemniczym.
I znalazłaś ten klucz zardzewiały
I włożyłaś go w stary już zamek
A zawiasy cichutko skrzypiały
Gdy wkraczałaś w ten świat niespodzianek.
Stary ogród pełen jest baśni
Stary ogród ma swe tajemnice
Kusi latem zapachem kwiatów
I w zimową, srebrzystą śnieżycę.
Stary ogród umiera powoli
To już nie ten radosny świat
Może w kącie jeszcze gdzieś znajdziesz
Zapomniany z czarną plamką kwiat.
Tak to dawno już było pamiętasz
Teraz bajki Cię już nie obchodzą
Masz ten swój upragniony, dorosły
świat, w którym bajki zawodzą.
Przyjdź tu czasem do mego ogrodu
Furtka czeka i stara bramka
Czy pamiętasz tajemne zaklęcie
Ono jest w tobie to... czarna plamka.
Stary ogród pełen jest baśni
Stary ogród ma swe tajemnice
Złota jesień go pieści kolorem
Wiosną budzi się w nim nowe życie
Stary ogród czeka na ciebie
Stara furtka ze starą klamką
Tylko w kącie cicho coś płacze
To usycha kwiat z czarną plamką.
|
